Co to jest kabel zasilający, do czego służy i gdzie jest używany

Definicja

Kabel zasilający - w szerokim sensie jest to kabel do przesyłania energii elektrycznej, łączący odbiorców z energią z rozdzielnic obiektów przemysłowych i komunalnych. Tradycyjnie uważa się, że drutem do podłączenia urządzeń oświetleniowych o przekroju mniejszym niż 1,5 mm kwadratowych jest oświetlenie, a kablem do podłączenia mocniejszych urządzeń jest kabel zasilający (nie obejmuje to również kabla akustycznego do wzmacniacza, kabla sieciowego do komputera, telewizji) .

W niektórych przypadkach drut oświetleniowy jest również nazywany drutem zasilającym. Na przykład podczas podłączania potężnych urządzeń oświetleniowych. Można również nazwać kabel zasilający skrętką dla okablowania retro.

Różnica kabli i konstrukcja

Istnieje ogromna różnorodność kabli elektroenergetycznych w zależności od wielkości i cech urządzenia. Wszystkie cechy charakterystyczne kabla zasilającego zależą od warunków, w jakich będzie on używany i mocy odbiorników, które będzie zasilał. Minimalna konstrukcja każdego produktu składa się z kilku ważnych elementów: rdzenia przewodzącego, ochronnej osłony izolacyjnej każdego rdzenia i kabla jako całości.

Rdzeń przewodzący

Aluminium lub miedź to dwa główne materiały, z których wykonane są przewody przewodzące. Wybór tych materiałów wynika z ich wysokich właściwości przewodzących (niska rezystancja).

W przewodzie elektrycznym może znajdować się inna liczba rdzeni o różnych kształtach. Mogą składać się z pojedynczych drutów lub z wielożyłowych rdzeni miedzianych.

Powłoka ochronna

Ze względu na charakter i skład zamknięcia wyróżnia się kilka głównych rodzajów wykonania:

• gumowy;
• polietylen;
• papier impregnowany olejem;
• chlorek winylu.

Z gumową izolacją są stosowane podczas instalacji systemów o maksymalnym napięciu 10 kV. Zaletami tej izolacji są niskie pochłanianie wilgoci i dobra elastyczność, co upraszcza instalację skomplikowanych torów. Główną wadą jest niemożność zastosowania w otwartych sieciach, ze względu na niestabilność tego rodzaju izolacji na promieniowanie ultrafioletowe i ozon.

Kabel sieciowy z usieciowaną izolacją polietylenową jest stosowany w sieciach o dowolnym napięciu i jest podzielony na grupy zgodnie z maksymalną wartością napięcia. Pierwsza grupa stosowana jest przy napięciu od 6 do 32 kV, druga od 45 do 150 kV, a trzecia od 220 do 330 kV. Ta powłoka może wytrzymać bardzo wysokie temperatury i wilgoć, a także ma niską wagę w porównaniu do innych rodzajów.

W impregnowanej olejem izolacji papierowej do przesyłu energii elektrycznej w sieciach o napięciu do 35 kV stosuje się kabel zasilający. W celu dodatkowej ochrony przed wilgocią, działaniami mechanicznymi i chemicznymi na izolacji papierowej taki drut ma osłonę ołowiową. Aluminiowa skorupa nie jest używana w agresywnych środowiskach chemicznych, ponieważ łatwo ją zniszczyć.

PVC jest jednym z najczęstszych rodzajów materiałów izolacyjnych do kabli elektroenergetycznych w sieciach domowych i użyteczności publicznej o napięciu do 660 woltów, a także w przemysłowych sieciach niskiego napięcia (1-6 kV). Najbardziej rozpowszechniony jest ze względu na jego produktywność i niską cenę, a także wysoką elastyczność i niepalność.

Oprócz izolacji rdzenia kabel zwykle ma wspólną powłokę ochronną, która służy do łączenia wszystkich drutów i ochrony ich przed agresywnym środowiskiem, wpływami mechanicznymi i innymi. Jest również wykonany z różnych materiałów polimerowych, które nie przewodzą prądu elektrycznego; może mieć różne grubości, elastyczność i inne niezbędne właściwości.

Krótkie etykietowanie

Aby wskazać różne właściwości kabla zasilającego, obecnie stosowane są różne rodzaje oznaczeń. Aby wskazać materiały rdzenia i izolacji, stosuje się litery, które są oznaczone w niektórych miejscach i określają rodzaj i przeznaczenie produktu.

Materiał rdzenia jest oznaczony pierwszym symbolem lub jego brakiem. Na przykład w przypadku drutów aluminiowych w oznaczeniu rodzaju produktu jest to oznaczone pierwszą literą „A” (na przykład (A) VBBSHV). Jeśli symbol jest nieobecny, oznacza to przewodnik z przewodami miedzianymi.

Rodzaje izolacji są oznaczone następującymi znakami po materiale rdzenia. „B” - oznacza powłokę z polichlorku winylu (VVG), „C” - z izolacją impregnowaną papierem, „НР” - niepalny z izolacją gumową, a П - oznacza powłokę polietylenową.

Osłona ochronna jest oznaczona w następujący sposób: C - ołów, O - ochrona każdego oddzielnie, A - aluminium, P - z materiałów polimerowych, B - z polichlorku winylu.

Niektóre rodzaje kabli zasilających mają zbroję chroniącą przed zewnętrznymi negatywnymi czynnikami i są oznaczone rodzajem i składem zbroi:

• B i Bn: pancerny ze stali i odpowiednio niepalny pancerny ze stali;
• BBG: opancerzona ochrona przed stalową taśmą profilową (w tym z ochroną przed gryzoniami);
• K: z ocynkowanych drutów okrągłych;
• P: ocynkowane płaskie druty.

W zależności od ekranowania kabel zasilający może być wykonany z miedzianego ekranu wzdłuż izolowanego przewodnika przewodzącego (E), ze wspólnym ekranem dla drutu splatanego (EO), hermetyczna konstrukcja (g).

Rodzaje palności materiału obudowy można określić za pomocą specjalnych symboli wskazanych na końcu całego oznaczenia: „ng” - niepalny drut, „ng LS” - niepalna ochrona, która ma niską emisję szkodliwych substancji.

Istnieją również typy, które są wykonywane z kablem w środku, z ochroną UV, z izolacją żaroodporną, z izolacją olejoodporną i inne.

Oznaczanie liter zagraniczni producenci różnią się od siebie, ponieważ stosowane są różne standardy dla rodzajów produktów. Ale zasada oznaczenia pozostaje niezmieniona dla każdego materiału: każdy symbol wskazuje sekwencję materiałów od warstwy wewnętrznej do zewnętrznej, to znaczy od materiału rdzenia do osłony ochronnej.

Dla łatwej instalacji, oprócz literowego oznaczenia kabla zasilającego, dostępne jest również kolorowe oznaczenie według rodzaju i celu. Różne kraje używają różnych oznakowanie koloramijednak większość krajów przestrzega oficjalnie przyjętej normy przyjętej przez IEC (Międzynarodowa Komisja Elektrotechniczna). W klasycznym przypadku niebieskie przewody wskazują przewód neutralny, czarny lub brązowy wskazują przewód fazowy, a dwukolorowy żółto-zielony wskazuje przewód uziemiający.