Jak testować linie kablowe z wysokim napięciem?
Typowe uszkodzenie kabla
Według statystyk najczęstsze uszkodzenia powodujące awarie kabli elektrycznych to:
- Uszkodzenie integralności obudowy w wyniku niewłaściwej pracy technologicznej.
- Uszkodzenie izolacji z powodu starzenia się materiału, z którego wykonany jest kabel, z powodu naruszenia technologii testowej.
- Pojawienie się na ekranie ochronnym pęknięć i łez, które naruszają funkcję izolacji.
Odmiany testów
Zgodnie z przyjętymi normami i zasadami testowania sprzętu elektrycznego należy upewnić się, że deklarowana charakterystyka kabla spełnia wymagania. W przypadku ujawnienia jakichkolwiek rozbieżności surowo zabrania się wprowadzania zmian, a zwłaszcza wykorzystywania takich linii.
Rodzaje testów:
- Awarię izolacji sprawdza się, określając wartość jej rezystancji za pomocą urządzenia zwanego meggerem, przykładając napięcie 2,5 kV. Jeśli rezystancja izolacji okaże się wyższa niż 500 kOhm, wówczas uważa się, że jest to wystarczające dla linii kablowych do 1000 V. Jeśli napięcie jest wyższe niż 1000 V, nie ma racjonowania, ale zgodnie z PTEEP (punkt 6.1. I tabela 37) i PUE (punkt 1.8.37) i tabela 1.8.34), wartość nie powinna być mniejsza niż 10 megaomów. Więcej na temat jak korzystać z megaomomierza, możesz dowiedzieć się z naszego artykułu.
- Uszkodzenie można wykryć, przeprowadzając testy wysokiego napięcia. W tej metodzie obserwuj prądy upływowe, a mianowicie ich asymetria fazowa i charakter. Ta metoda jest bardziej skuteczna, ponieważ pozwala zidentyfikować uszkodzenie izolacji, które nie zostało wykryte za pomocą megger. Zwiększone obciążenie powoduje awarię w obszarach problemowych. Aby przeprowadzić taki test, napięcie jest podawane na jeden z rdzeni kabla, a pozostałe rdzenie i płaszcz są uziemione.
Powyższy rysunek pokazuje: a - obwód elektryczny do sprawdzania izolacji; b - pokazuje instalację wysokiego napięcia do testowania. Na schemacie:
- 1 jest generatorem (źródłem) zwiększonego obciążenia;
- 2 - przewód sprawdzony pod kątem integralności.
Różne rodzaje izolacji wymagają pewnego czasu na ustalenie awarii.Na przykład testowanie linii kablowej pod kątem podwyższonego napięcia 2000–35000 V wymaga 5 lub 10 minut stałego obciążenia dla każdego rdzenia. Jeśli testy są zaprojektowane dla linii kablowej o napięciu znamionowym 110 000-500 000 V, napięcie jest doprowadzane do kabla przez 15 minut. Podczas testu asymetria prądu rozłożonego w fazach nie powinna przekraczać 50%.
W przypadku równoległego działania drugiego kabla konieczne jest jego stopniowanie. Uzyskuje się to poprzez przyłożenie napięcia roboczego do jednego końca kabla i pomiar napięcia na drugim końcu.
- Linia wysokiego napięcia z izolacją wypełnioną olejem, która jest zwykle stosowana na drogach, na których przenoszone jest obciążenie 110-500 kV, przechodzi test oleju lub innej cieczy wypełniającej ją pod kątem zgodności z deklarowanymi właściwościami.
- Linia wysokiego napięcia kabla jest sprawdzana pod kątem ochrony przed korozją:
- Gdy kabel ma metalową osłonę, a produkty są używane do układania w glebie, jego rezystancja właściwa nie przekracza 20 omów / m.
- Gdy przewodnik ma metalową osłonę, a produkty są używane do układania w glebie, jego rezystancja właściwa wynosi mniej niż 20 omów / m.
- Kiedy pocisk jest opancerzony i konieczne jest sprawdzenie, czy nie ma uszkodzeń, a także zniszczenia osłony ochronnej.
- Gdy kabel jest zaprojektowany w strefie wysokiego ciśnienia rurociągów stalowych, a gleba ma inny stopień agresywności. Kabel komunikacyjny wysokiego napięcia poddawany jest pomiarom potencjałów i prądów wędrujących w powłoce.
- Linia wysokiego napięcia kabla jest sprawdzana pod kątem integralności przewodników przewodzących, a także fazowania za pomocą omomierza. Dlaczego jeden rdzeń jest określony i w stosunku do niego nadal są przeprowadzane z kolei pomiary rezystancji obwodów zamkniętych wszystkich drutów. Znany nienaruszony przewodnik można zastosować jako rdzeń odniesienia.
gdzie: 1 - omomierz przyrządu; 2 - przedmiot do przetestowania.
- Linia wysokiego napięcia, zaprojektowana do pracy przy podwyższonym napięciu 20 000 V lub większym, konieczne jest ustawienie wartości rezystancji każdego pojedynczego rdzenia badanego kabla.
- Sprawdź rozkład prądu w rdzeniach. Wartość nierówności w żyłach nie powinna przekraczać więcej niż 10%.
- Kabel komunikacyjny wysokiego napięcia (od 110 000 V do 500 000 V), który ma izolację wypełnioną olejem, poddawany jest oznaczaniu zawartości nierozpuszczalnych gazów. W przypadku takich autostrad ich wartość nie powinna przekraczać 0,1%.
- Linia kablowa, w której występuje podwyższone napięcie o wartości 20 kV i więcej, jest poddawana określeniu wartości pojemności elektrycznej. Z reguły w takich przypadkach stosuje się dwie metody: za pomocą multimetru, za pomocą metody oznaczania za pomocą obwodu mostkowego.
1 - źródło ładowania; 2 - przedmiot do przetestowania.
- Linia wysokiego napięcia (od 110 000 V do 500 000 V) z izolacją wypełnioną olejem musi być sprawdzona pod kątem zawartości gazu nie tylko nierozpuszczalnego, ale także rozpuszczalnego. W tym celu stosuje się metodę chromatograficzną do oznaczania takich substancji.
- Przeprowadzane są również testy rezystancji urządzeń uziemiających, zakończeń końcowych i kablowych, konstrukcji metalowych tworzących studnie kablowe, a także punkty uzupełniania.
- Linie komunikacyjne kabli wysokiego napięcia (110 000 V), których skorupy są wykonane z tworzywa sztucznego, są testowane przez 1 minutę przez zastosowanie podwyższonego napięcia prostowanego.
Co jeszcze warto wiedzieć?
Po przetestowaniu wynik jest wprowadzany do protokołu, na przykład na próbce:
Jeśli chodzi o czas testów, są one następujące:
Cóż, ważne jest, aby powiedzieć, że do pracy najczęściej używane są takie urządzenia jak IVK-5, AID-70 i AII-70!
Na koniec zalecamy obejrzenie przydatnego filmu na ten temat:
Sprawdziliśmy więc, w jaki sposób kabel jest testowany przy podwyższonym napięciu.Teraz już wiesz, dlaczego konieczne jest przeprowadzanie kontroli i jakie metody istnieją dzisiaj!
Zalecamy również przeczytanie:
Ładowanie...
